a body (a)part

fotografie als zoektocht naar de ziel

Al sinds mijn prille jeugdjaren ben ik gebiologeerd door beeld, visualiteit. Ik liep musea binnen en buiten, keek meer naar de cameravoering dan naar het verhaal in films en voelde al heel snel de kracht van licht, dicht op de huid.

a body

De oude Nikkormat van mijn moeder lag diep in een kast in onbruik geraakt tot ik mijn eerste Nikonlenzen kocht. Kleinbeeldnegatieven - kleur en zwart-wit - ontwikkelde ik in nachtelijk ontij in de badkamer tot de digitale revolutie de weg opende naar veel betere retouches en dito materiaal. De nieuwste camerabody in mijn verzameling heet Sony α7 III en de lenzen vandaag benaderen de perfectie. Toch is dat niet wat ik zoek in fotografie. Ik zoek altijd naar emotie. Oprechte, diepe & intense emotie. Echtheid. Afhankelijk van het project kan je een explosie van kleur en contrast verwachten en dan weer rauwe beelden, tot op het bot uitgepuurd.

a part

Het werd een heel belangrijk deel van mijn leven, beelden maken. Ik combineer vormgeving, fotografie en video. Alsof ze zonder mekaar kunnen. Fotografie is altijd een uitsnede van het leven, een cadrage, a part. Dat is geen leugen, dat is métier, oog voor de grens van wat er wel én niet moet verteld worden.

a body (a)part

Ik ben op dit moment mijn eerste solo-expo aan het voorbereiden, vrij werk. Een aantal jaar geleden begon ik te experimenteren met het fotograferen van lichaamsdelen, daar ontleent deze expo en mijn website haar naam aan. Onder vrij werk in mijn fotografieportfolio zette ik al een aantal werken naast mekaar, als eerste test. Hoe gaan deze foto's in dialoog met mekaar? Wat is de kracht van kijken naar huid, naar een lichaam? Wat is onze relatie tot ons eigen lichaam en dat van anderen? 

Ik ben geen fotograaf, ik fotografeer.